Psikolog, araştırmacı ve yazar E. Elisabet Lahti CNBC için kaleme aldığı makalede "Sisu, 500 yılı aşkın bir süredir Fin kültürüne işlemiş bir kavram ve yaşam biçimidir. Doğrudan bir çevirisi yoktur, ancak kararlılık ve dayanıklılık üzerine odaklanmıştır. Zorluklar ve neredeyse imkansız durumlar karşısında ilerleme cesaretine sahip olmakla ilgilidir" diyor.
Lahti, bu Sisu kavramının Finlandiya'nın refahında ve olumlu-esnek bir zihniyeti sürdürme yeteneğinde önemli bir rol oynadığına düşünüyor. Onun, insanlara 'sisu'yu hayatlarına dahil etmede sunduğu öneriler şöyle:
1. Kendiniz dışında bir amaç bulun
Lahti'nin bir önerisi şöyle: Psikolog Angela Duckworth’un araştırmasına göre, kendimizin ötesindeki dünyaya katkıda bulunan bir şey için çalıştığımızda çok daha fazla dayanabiliriz. Yeni bir mücadeleye giriştiğinizde veya devam edecek güce ihtiyaç duyduğunuzda, bağlantı kurmak için daha büyük bir amaç bulun. Aileniz veya arkadaşlarınız veya size ilham veren biri olabilir.
Doktora çalışmalarım için 'Sisu' hakkında ilk elden veri toplamak amacıyla Yeni Zelanda’da 1.500 millik bir keşif gezisi yaptım. Koşumu aile içi şiddet konusunda farkındalık yaratmaya adadım. Ne zaman yıpranmış hissetmeye başlasam ya da vazgeçmenin eşiğine gelsem, o daha büyük amaca yönelmek ilerlememe yardımcı oldu.
2. Antrenman yoluyla dayanıklılığı artırın
Yukarıdaki koşu öncesinde iki yıl boyunca neredeyse her gün antrenman yaptım. İstemediğim zamanlarda bile koşu ayakkabılarımı bağladım. Yağmur çamur demeden hep koştum. Pratik yapmak ve hazırlanmak içimizdeki sisu'yu kullanmayı kolaylaştırır. Araştırmalar, vücudumuzun en çok ihtiyaç duyduğumuzda doğal olarak kullandığı gizli rezervlere sahip olduğunu gösteriyor. Yani kendimize ne kadar meydan okursak, dayanıklılığımızı artıran alışkanlıkları o kadar çok ediniriz.
Sinir sistemimi sakinleştirmek için nefesime odaklanmak koşumu geliştiren bir stratejiydi. Zaman içinde acemilikten günde 10 ila 15 mil koşmaya başladım.
3. Kendinize karşı nazik olun ve doğayla bağlantı kurun
Başarılı olmak için kendime karşı sert olmam gerektiğini düşünürdüm. Ancak sertliği şefkatle dengelemezseniz ne kadar ileri gidebileceğinizin bir sınırı vardır.
Antrenmanlarım sırasında bir kez sakatlandım. Arka arkaya 12 gün boyunca günde 30 mil koşuyordum. Vazgeçmek mi yoksa kendimi daha da zorlamak mı diye kendime sormak zorunda kaldım. Ama üçüncü bir seçeneğe karar verdim: Vücudumun iyileşmesine izin verdim. Yavaşlasam bile, yürüyüşüme bisiklet sürmeyi dahil ederek 1.500 millik hedefime ulaşabilirim. Finlandiya’da doğada yürümek ve yürüyüş yapmak kültürümüzün temel bir parçasıdır. Zor zamanlarda bize hizmet eden içsel bir sakinlik ve mutluluk duygusu bulmamıza yardımcı olur.
